Ventim

Ventim

14-05-2011


Rio Ventim

CONSULTA:

Tenho outra dúvida sobre topónimos modificados con pintura nos carteis na parroquia de Biduído (Vidoído, segundo vós), en Ames. Aparece trocado Bentín por Ventim e acho que nom é correcto, por proceder de maneira evidente na minha opiniom, do antropónimo Bento. Que me podedes dizer ao respeito? Obrigado.

Manoel

RESPOSTA DA COMISSOM:

A maior parte dos numerosos topónimos que possuem a terminaçom -im (Sendim, Marim, Lalim, Verim...), como outros acabados em -i (Sismundi), em -e (Urdilde) ou em -áns (Bertamiráns), tenhem origem em genitivos latinos aplicados a possessores de nome germánico ou galaico-romano na Alta Idade Média. Por exemplo, no caso de Sendim, é preciso supor umha forma antiga como (Vîllam) Sandîni, genitivo de Sandînus, que iria perder a primeira palavra ?Vila? posteriormente, e que traduzida à linguagem dos nossos dias significaria 'vila ou terras de Sandino'.

O topónimo Ventim também pertence ao grupo que tem origem num antropónimo, mas este relaciona-se com o atual Valentim e nom com Bento, devendo escrever-se portanto com v. De facto, assim aparece documentado já na época medieval repetidamente, altura em que também conheceu a forma prévia Vaentim/Vaintim, como mostramos abaixo num documento latino de 1156. Sem ser um topónimo freqüente, regista-se também, para além de Ames, nos concelhos de Fornelo de Montes, Muros, Maçaricos, Ribeira, Pol, Touro e Caniça.

1156, maio, 12.

Nuno Páez, juntamente com os seus filhos, vende ao mosteiro de Sam Justo [de Tojos-Outos] a sua propriedade (que é a duodécima parte, que herdou dos seus antepassados) do chamado «casal de Anaia», no lugar de Serres (da freguesia de Sam Joám [de Serres, no atual concelho de Muros]), por um potro de boa qualidade.

Tombo de Tojos-Outos
, fólios 54v-55r.

«Carta de Munio Pelaiz de hereditate de Serres».
In Dei nomine.
Ego Munio Pelaici et filii mei vobis senioribus Sancti Iusti, in Domino salutem.
Placuit michi et mea est voluntas ut facerem vobis kartam vendicionis de hereditate mea propria quam habeo de subcepcione avorum meorum et parentum in villa Serres, sub aula Sancti Iohannis, sub monte de Tixia et de Cavalengo, discurrente fluvio Sirria, et per terminos de Vaintim et de Peda Mala et per certos terminos antiquos de illa hereditate de illo casale de Serres supra nominato, qui apellatur «casale de Anaia».
Do vobis duodecimam partem, quietam et absque calumpnia, pro quo accepi de vobis unum poldrum obtimum; quod mihi et vobis bene complacuit, et de precio nichil remansit in debito. Habeatis eam, cum omnibus suis directuris, per ubi eam potueritis invenire, et faciatis de illa que vestra fuerit voluntas.
Sed si aliquis homo contra hanc scripturam venerit, vel venero, pariat illam hereditatem duplatam, et insuper solidos XXX.
Facta karta venditionis IIIIº idus maii, era Iª Cª LXLª IIIIª [= millesima centesima nonagesima quarta = era 1194 = ano 1156].
Ego Munio in hac karta manus.
Qui presentes fuerunt: Petrus, ts.; Pelagius, ts.
Munio qui notuit.

(Informaçom proporcionada por José Martinho Montero Santalha)

Categoria(s): Ortografia, Morfossintaxe
Chuza!

Sem comentários ainda