A opiniom de umha assistente à apresentaçom na EOI de Vigo
Escrito em 25-05-2011, na categoria: Lançamentos

Link: http://agareso.org/blogs/i_seminario_usc/ag3/?p=91

?Entre Línguas? en las Escuela Oficial de Idiomas de Vigo
Publicado por Elena Sorribas a las 5:23 pm en Artículos
El pasado lunes 21 de marzo se proyectó en el Aula Magna de la Escuela Oficial de Idiomas de Vigo el documental Entre Línguas; además se contó con la presencia de Eduardo Maragoto, realizador de la producción y profesor de portugués en la Escuela Oficial de Idiomas de Santiago de Compostela.

Entre Línguas (2009) es un documental realizado por Eduardo Maragoto, João Aveledo e Vanessa Vila Verde que muestra diferentes dialectos hablados en la frontera entre España y Portugal, concretamente en cuatro zonas de esta frontera: Olivença (Badajoz), Alcántara y Xalma (Cáceres), Almedilha (Salamanca) y Calabor (Zamora).
Entre Línguas surgió, según palabras del propio Maragoto, de una experiencia de amigos que viajando por la frontera entre Portugal y España en la zona de Trás-os Montes experimentaban a hablar español del lado portugués y portugués del lado español. En una de esas ?trocas? se encontraron con que en Calabor (Zamora) la respuesta que recibieron se les pareció más a un dialecto gallego que al portugués, lo cual les resultó curioso porque Calabor es una población aislada de cualquier población de ?fala? galega. Además, se metieron en el proyecto por polemizar, en esos momentos se especulaba sobre el descubrimiento del gallego de Cáceres y filólogos e historiadores barajaban la hipótesis de que estos dialectos procediesen de las migraciones de población gallega en el siglo XIII y no del contacto con poblaciones portuguesas. Las especulaciones entre investigadores sobre una y otra teoría continúan.

Al terminar la proyección, el debate en torno al tema de la procedencia de los dialectos animó a los asistentes. Eduardo Maragoto cerró el tema resumiendo lo dicho con las siguiente palabras: toda lengua para permanecer en el tiempo y ser reconocida en otros lugares como tal debe tener el apoyo de un (su) Estado.

Otro de los temas tratados en el debate posterior al documental versó sobre el sentimiento de identidad de estas gentes, de manera general, Maragoto afirmó que en todas las poblaciones (menos en Almedilha) se identificaban más con España. En Amedilha, sin embargo, se acentuaba más la identidad portuguesa, posiblemente debido a que las relaciones comerciales de este pueblo con Portugal han sido, desde hace siglos, muy activas y significativas.
Eduardo Maragoto concluyó que para cualquier persona identificarse más con la lengua vecina es problemático culturalmente. En localidades tan pequeñas no hay muchos recursos para generar folclore y éste suele darse a través de los territorios vecinos.

Apresentaçom do documentário entre línguas na EOI de Vigo
Escrito em 25-05-2011, na categoria: Lançamentos

Link: http://diarioliberdade.org/index.php?option=com_content&view=article&id=13461%3Aapresentacom-do-documentario-entre-linguas-na-eoi-de-vigo&catid=14%3Alinguaeducacom&Itemid=44&sms_ss=facebook&at_xt=4d83f66d5fa56bd1%2C0

capa documentárioGaliza - Língua/Educaçom
Sábado, 19 Março 2011 02:00
PGL - Ao longo da raia com Portugal existem cinco territórios que, por diversas circunstâncias históricas, ficaram do lado espanhol da fronteira.

A 21 de março, às 20h, será apresentado no auditório da EOI de Vigo o documentário Entre Línguas, realizado por João Aveledo, Vanessa Vila Verde e Eduardo Maragoto, que conformam o Coletivo GLU GLU.

O fio condutor de Entre Línguas está virado para demonstrar como naqueles lugares em que, como na Galiza, o português está em contato com o espanhol, há uma caminhada contínua dos falantes da língua nativa para o castelhano.

A fita mostra como ao longo da raia com Portugal existem cinco territórios que, por diversas circunstâncias históricas, decorrentes de feitos políticos, ficaram do lado espanhol da fronteira. Isto provocou que, nas províncias de Samora, Salamanca, Cáceres e Badajoz, certas vilas, e até concelhos inteiros, conservassem uns dialetos que, apesar da falta de contato com o resto de falares galego-portugueses, conservem um enorme parecido com estes e em particular com o galego falado atualmente na Galiza.

Segundo Maragoto, Aveledo e Vila Verde, a conclusom é que o contato destas falas com o espanhol estará sem dúvida por detrás deste fenómeno, ou o que é o mesmo, «lá onde o português está em contato com o espanhol e esta última é a língua dominante, resulta o galego». E aos poucos a língua nativa desaparece absorvida pelo espanhol.

Referência do Marcos Nine ao Entre Línguas
Escrito em 25-05-2011, na categoria: Notícias

Link: http://marcosnine.blogaliza.org/2010/03/02/por-min-e-por-todolos-meus-companeiros/

Por min e por tódolos meus compañeiros.
marzo 2nd, 2010 | by marcosnine |
Hai xa 4 anos rodouse un filme que levaba pricisamente ese título "Por min e por tódolos meus compañeiros". Nunca cheguei a velo. Mal do noso tempo. Dirixía Judas Diz e daquela eu tiña ó que era o meu compi de piso Senen enfrascado na producción. Lémbrome daquela peli porque tivo algo especial, era a primeira peli que se producía por estes lares a modo de cooperativa. Descoñezo o resultado que deu tal fórmula pero o que me parece realmente interesante é que un director rodeado de colegas sacaba un proxecto adiante ó máis puro estilo "indie" mentres a "industria" miraba para outro lado.

Acordeime desa peli xustamente mentres cubría os meus votos dos MM. Viñeronme moitas cousas á cabeza porque na edición deste ano só van competir 101 produccións ós premios e tendo en conta que en anos anteriores había 220-230 pois os datos son como mínimo síntoma de que esta "industria/sector estratéxico" pasa por un momento delicado. Basta ver algúns dos datos que aporta Manolo Gonzalez no seu bló.

Tamén me lembro que por aqueles tempos de 200 e pico produccións e cando se facían cousas como esta "Por min...", cruceime na entrada da gala dos MM con Marta de Planeta Cine que me pillara totalmente descolocado e que me fixo unha pregunta moi simple: "Unha frase para vender o audiovisual galego?" Eu que non sabía onde meterme e case lle arrebato o "alcachofo" das mans. Tiven unha desas saídas kamikaces e respondinlle: "Vexa usté outra cousa". E esto debeu ser no 2007.

Pero dá moitas voltas a vida e ás veces dun xeito contradicitorio. É certo que naquel momento de "bonanza" eu vía as cousas negras, negrísimas, en canto á calidade dos productos que se facían por estes lares. Sen embargo, visto coa perspectiva de 2010 e coas cousas que foron aparecendo durante estes anos, a miña opinión mudou radicalmente pese a que a situación económica nos conduza ó declive.

A razón deste post é que sempre mirei con envexa ós músicos (por exemplo), que acuden a concertos dos seus compañeiros e disfrutan e se marabillan do que fan os outros. Eu sempre me quixen sentir así dentro do audiovisual galego. Por eso quería escribir un post para presumir de compañeiros. Para defender a idea de que estamos a vivir o mellor momento do cine galego, e que contrariamente ó que se escoita por aí, non hai soamente curtas, senón que podemos presumir de que se fai de todo e ben. E como semella que falar de futuribles fire as sensibilidades vou deixar aquí un listado de productos xa feitos que me parecen máis que destacables:

Ficción

"Relatos" (2009). Dirixida por Mario Iglesias. Grandísima peli na que integra perfectamente algunhas das súas curtas anteriores cunha relación de parella marcada pola rutina. Estivo a competición no Festival de Tokio. É unha peli intimista. É unha longa de ficción. É un producto exportable a calquera parte do mundo. É cine galego. E tamén é moi recomendable "Cartas Italianas" (2008) aínda que persoalmente me quedo con "Relatos".

"Todos vos sodes capitáns" (2010). Dirixida por Oliver Laxe. Aínda non se estreou oficialmente pero puido verse "oficiosamente" nalgún lado. Está afastada da ficción convencional e xoga coa idea de real-ficción e coa relación personaxe-entorno dentro do contexto de Tánxer e dun taller de cine para rapaces con familias desestructuradas. E realmente boa, e tamén é unha longa de ficción.

"Os Crebinsky" (2010). Dirixida por Quique Otero. Poderá verse a partires deste verán pero levan xa uns meses ensinando por aí a primeira bobina da peli, o making off, teaser, trailer... Promete ser divertidísima e todo un espectáculo que irá acompañado do son da banda Crebinsky para convertir as súas proxeccións nunha festa. Pois eso, outra longa de ficción, en 35 mm para que ninguén poida dicir que só hai video, de humor, e para tódolos públicos.

"Mar Libre" (2010). Dirixida por Dani de la Torre. Estreouse hai unha semana nun abarrotado teatro principal de Santiago. Trátase dunha miniserie aínda que pode verse como filme de 2h 30min. Peli de época con toques de xénero, feita por un director fanático do cine americano de acción e flocos de millo. Poderase ver en breve na TVG.

"Maldito Bastardo" (2008). Dirixida por Javi Camino. Grande, moi grande!!! Peli de xénero, non me atrevería a dicir "Gore" pero vai por ese camiño. É divertidísima, sen pretensións, sen complexos, absolutamente perversa, e cunha Pilar Miguelez espectacular. Paseino teta. E tamén é unha longa de ficción.

Pois eso, só coas longas de ficción xa hai para tódolos gustos.

Documental

"Dous de vintetantos" (2009). Dirixida por Manu Mayo. Docu en primeira persoa que narra o drama dos accidentes de tráfico. Da gusto velo porque se percibe a implicación do director na peli. É unha peli realmente dificil de facer e que consigue que algo se che mova na conciencia. Dura 80 min. E merece moito a pena vela.

"El Andamio/50 años en el Andamio" (2009). Dirixida por Rogelio Amigo/Ángel Rueda. Esta poñoa en plan "sesión doble" porque creo que merece a pena vela así. Recuperación dun filme mítico rodado na Coruña en 1958 e a búsqueda das súas pegadas 50 anos despois. Peli ultranecesaria para que nos deamos conta da necesidade de recuperar un pasado ó que non tivemos acceso.

"Bata por fora, muller por dentro" (2008). Dirixida por Claudia Brenlla. É a primeira curta que sumo a esta lista pero é o que ten o documental e os seus "standares". "Bata" é un docu creativo, xénero pouco explotado en Galicia que ofrece unha visión moi persoal da figura da muller xogando entre o que é en realidade e a imaxe que perciben os demáis. É distinto, aire fresco, un paso máis na evolución do cine en Galicia.

"Entre Linguas" (2010). Dirixido por Eduardo Maragoto, Vanesa Vila-Verde e Joao Aveledo. Non son cineastas, senón filólogos pero acaban de realizar un docu histórico. Nun momento tan delicado para a lingua galega, eles foron capaces de amosar que a nosa lingua se extende máis alá das nosas fronteiras nunha viaxe por vilas de Extremadura e Zamora nas que a súa lingua propia, se non é galego, aseméllase moito. E polo que puiden falar con eles parece que lle colleron gusto a filmar..., pois ogalla sigan a facer moitas máis pezas coma esta. Dura 30 min, pero hai material extra abundante que quizais se poida ver nalgunha das súas presentacións.

"Paris#1" (2008). Dirixido por Oliver Laxe. É sen dúbida unha das mellores pelis que se fixeron en Galicia nunca. É un docu de corte experimental na medida en que emprega unha linguaxe propia, pero é unha producción que eu sempre vin como docu (quizais por corporativismo). "Paris" é unha fermosa suma de pequenos retratos de Galicia. Eu nunca puiden evitar vela como a suma das postais que todo emigrado lle gustaría ter na súa memoria. É unha lección de como filmar, de como facer cadros preciosos.

E como xa me estou a estender bastante, remato aquí este post deixando moitos outros títulos na recámara. Pido desculpas a tódolos compis que non entraron nesta lista e polos que tamén sinto admiración e o desexo de que a fortuna os acompañe. Pola miña banda agardo poder rematar algunha cousa nos próximos meses coa que poder sacar peito. O que quería dicir xa está dito e é que agora mesmo neste pequeno mundiño hai xente que está a facer cousas que paga moito a pena ver e que o único problema que existe é que nos falta espacio para que estas cousas poidan chegar ó seu público.

Que esto cambie. Por min e por tódolos meus compañeiros

Nova referência ao documentário Entre Línguas
Escrito em 14-02-2011, na categoria: Notícias

Link: http://observatorio-lp.sapo.pt/pt/ligacoes/legislacao-e-efemerides-lista/falares

Filme descobre dialetos portugueses em Espanha

2010 deixou para o cinema galego um filme de temática portuguesa. Trata-se de um documentário gravado na fronteira luso-espanhola. O documentário, chamado Entre Línguas, penetra em todos os territórios que conservam variedades do português em territórios que atualmente têm soberania espanhola: Olivença, a região de Alcântara, Xalma, Almedilha e Calabor. O objectivo do filme foi demonstrar, de facto, que essas falas tinham uma origem comum (portuguesa) e não leonesa ou exclusivamente galega como tinham afirmado alguns filólogos espanhóis.

<< 1 2 3 4 5 6 7 8 9 >>