Há umha certa luz incompreensível na distáncia
unha palabra afogada un sinal ou desexo
que chama por nós en peiraos neboentos.
É a solidificaçom da metáfora, a imposiçom da verdade
unhas mans novas onde aplicar a lima
encarnadas ou negras as unllas, de sangue ou de terra
de sangue vivo ou terra morta
que reclamam o seu território e o seu horário
que moldeam constantes a matriz da dor
num imaginario desenho de futuros incertos
que som as paredes de este armario
desenhos outros na alma
Igor Lugris
eduardo estévez
Mario Regueira
Marcos Abalde Covelo
Xiana Arias
O Leo
Lara Rozados
Igor Lugris
Ramiro Vidal Alvarinho
Concha Rousia
Artur Alonso