« Concentraçom por um Dia das Letras Galegas para Carvalho em CompostelaBNG de Ferrol solicita ao Governo Municipal que cumpra o acordo plenário sobre Carvalho Calero »

Intervençom de Maurício Castro em defesa de um Dia das Letras para Carvalho Calero, no acto institucional polo Dia das Letras de 2008 no Teatro Jofre de Ferrol

Reproduzimos a intervençom de Maurício Castro no acto institucional organizado pola Cámara Municipal de Ferrol com motivo do Dia das Letras 2008, para reivindicar um reconhecimento institucional e social à obra e ao legado cívico e cultural de Carvalho Calero. Na sua alocuçom, Maurício Castro sublinhou que foi a nossa entidade, a Fundaçom Artábria, que lançou a campanha por um Dia das Letras para Carvalho, umha campanha que conta com cada vez mais apoios de todo o tipo em toda a Galiza.

Quando da área da Cultura da Cámara Municipal me pedírom que defendesse aqui a candidatura de Ricardo Carvalho Calero ao Dia das Letras Galegas de 2009, tomei-no como um pedido para reivindicar a sua obra e o seu legado cívico e cultural.

Nom som dos que gostam de agitar o localismo como argumento para nada, nem creio que tal seja necessário para defender a candidatura de Carvalho Calero ao Dia das Letras, umha campanha que sabedes que lançou umha entidade ferrolana, a Fundaçom Artábria, e à qual já tenhem aderido numerosos colectivos e pessoas de toda a Galiza.

Prefiro defender a minha identidade nacional como galego, essa sim ameaçada por umha série de factores em que nom vous entrar, mas entre os quais o idioma e a sua complicada situaçom actual constitui a melhor mostra e manifestaçom.

Porém, e ainda fugindo a qualquer tentaçom localista, nom oculto a minha identificaçom com todo o que a nossa cidade tem representado e ainda hoje representa na história do nosso país. Umha identificaçom que sem dúvida compartimos todos e todas nós.

Na causa que nos junta hoje aqui, a literária e lingüística, Ferrol ou, mais amplamente, a nossa comarca, tem dado nomes fundamentais à nossa história; por exemplo, Fernando Esquio, na etapa medieval; José Fontenal Leal, promotor junto a Curros Henriques da Academia Galega no início do século passado; autores dramáticos como Charlom e Ermida, narradores como Nicolau Garcia Pereira ou o assassinado e desaparecido ex-presidente da Cámara, Jaime Quintanilha, na primeira metade do século XX; exilados que som internacionalmente reconhecidos e ainda mal conhecidos entre nós, como Ernesto Guerra da Cal, e naturalmente numerosos autores e autoras actuais em galego, alguns e algumhas hoje aqui presentes entre nós.

Mas Ricardo Carvalho Calero, pola extensom e densidade da sua obra, em campos como a investigaçom literária e lingüística (pense-se na monumental História da Literatura Galega Contemporánea), a criaçom literária em praticamente todos os genéros (o romance Scórpio, reconhecido com o Prémio Nacional em 1987, o conto, a poesia, o teatro, o ensaio?), e pola sua erudiçom e compromisso democrático (que, como corresponde a um bom democrata, foi um compromisso republicano e autodeterminista) com o país e com a sua lengua; por todo isso, constitui um caso sobranceiro a todos os citados. Podemos, sem medo de cairmos no exagero, afirmar que estamos perante um dos grandes do século XX galego.

De todos os méritos que podiam ser referidos hoje aqui, para reclamar um verdadeiro reconhecimento institucional e social, como o que em 1989 já lhe fijo o concelho de Ferrol ao nomeá-lo Filho Predilecto, vou citar precisamente aquele que acabou por condená-lo a um injusto ostracismo por parte de algumhas instituiçons: o seu compromisso com umha visom aberta do nosso idioma, coerente com a história e com as necessidades actuais do galego. A sua proposta de favorecer o diálogo com o sistema lingüístico luso-brasileiro, que tem estado sempre presente na tradiçom galeguista, começando polo primeiro presidente da Real Academia Galega, Manuel Murguia, continuando polo autor de Sempre em Galiza, Afonso Daniel Rodrigues Castelao, e chegando a outro ferrolano ilustre, que já citei antes: Ernesto Guerra da Cal.

Junto a essa proposta, infelizmente incompreendida ainda hoje por alguns sectores da intelectualidade, Carvalho criticou sempre as políticas lingüísticas baseadas num suposto bilingüismo social igualitário que nom se verifica em nengum lugar do globo. Foi nisso Carvalho um precursor, nos anos 80, de aquilo que estas duas décadas confirmárom: num país com duas línguas oficiais, umha delas vai estar sempre privilegiada em detrimento da outra, e Carvalho soubo ver naqueles anos que, com as políticas em curso na nova Autonomia, seria o galego o idioma relegado.

Hoje sabemos que tinha razom, e todos os dados sobre uso social do nosso idioma indicam-nos que a ?história clínica do galego? que Carvalho nos ensinou a muitos com a sua habilidade divulgativa, continua com o galego num estado de saúde muito precário.

Queria concluir estas palavras de lembrança de Carvalho, nom só reivindicando o Dia das Letras que tanto ele como Ferrol tanto merecem. Tomando um café nesta manhá com umha amiga de Carvalho Calero, também ferrolana e também comprometida com o nosso idioma, Dores Arribe do Pico, ela dizia-me que a melhor homenagem a Carvalho continua a ser assumir e praticar a sua coerente defesa da nossa língua.

Queria por isso concluir reivindicando que, entre todos e todas, tornemos realidade umha normalizaçom lingüística que hoje, devido sobretodo à falta de vontade política dos nossos governantes, é só umha ficçom.

Reclamemos, como cidadaos e cidadás responsáveis, que todas as instáncias públicas e privadas, a começar polo governo e o pleno municipal de Ferrol, hoje aqui representados, deixem de tratar o galego como um adorno sentimental utilizado só nas dias de festa como hoje, e que assumam realmente a necessidade de fazermos deste velho idioma, com mais de 1.200 anos às costas, o nosso idioma principal todos os dias e em todos os ámbitos.

Porque ninguém de nós duvida que carvalho tinha razom quando escreveu qual é o património que melhor nos define como galegos e galegas: o nosso idioma.

Obrigado.

Maurício Castro. Ferrol, 15 de Maio de 2008

" Escrito ?s 12:27:45 nas castegorias: Adesons

Endereço de trackback para este post

Trackback URL (clique direito e copie atalho/localizaçom do link)

Sem comentários ainda

A Fundaçom Artábria leva mais de umha década a reivindicar um reconhecimento nacional para a obra de um dos grandes intelectuais galegos do século XX. Neste ano, voltamos a dirigir-nos à Real Academia Galega (RAG)para lhe pedir que dedique por fim um Dia das Letras a Ricardo Carvalho Calero: o do próximo ano 2009. Neste blogue, informamos do decorrer da campanha, das adesons, iniciativas e novidades neste longo caminho até conseguirmos, a partir da sua cidade natal e com o apoio de toda a Galiza, o reconhecimento que Carvalho Calero merece.

Março 2024
Seg Ter Qua Qui Sex Sab Dom
 << <   > >>
        1 2 3
4 5 6 7 8 9 10
11 12 13 14 15 16 17
18 19 20 21 22 23 24
25 26 27 28 29 30 31

Busca

  Feeds XML

powered by b2evolution